شیفت شب نیکی کریمی قبل از رأیگیری است؛ شاید تنها فیلم مطلقا بیارزش جشنواره. فیلمی که ابتدا نیمه فمینیست است و در آخر حرفهای فمینیستیاش را پس میگیرد. فکر و منطق پشتِ داستان فیلم کریمی پادرهواست. مرد خانه از یک انسان سنگی انتقال مییابد به یک انسان رئوف و نگران خانواده. آن قدر خانواده برایش مهم است که حاضر است شبها کار کند و آن قدر به خانواده بیتوجه است که چند روزی خبری از آنان نمیگیرد و حتّی به خانوادهاش نمیگوید کجا رفته. مردی که نگران خانواده است، ولی نگرانِ نگرانی خانواده نیست. این تناقض روایی فیلم شیفت شب را ساخته که در آن خانوادهای ساخته و نمایش داده نشده از اساس.
نیکی کریمی و دخترش سیاهی لشگرند و بیرون از فیلم. همسایههای اضافه که روشن نیست چرا هستند و چه کمکی به داستان میکنند. ازدواج آنان و آن دعوای مادر ـ دختری در پسزمینه فیلم بیربط و بیاساس است. همینطور دعواهای فروتن که مردِ خانه است هم بیدلیل است؛ او که خانوادهاش را نگرانی دق داده، چرا غیرت زیادی با سس اضافه خرج میدهد؟ روشن نیست که چهطور سه ماهه اخراج شده و به همسرش چیزی نگفته. کارگردان توانست شخصیتی بیافریند هم خودش را فداکار نشان دهد، هم جاهایی خشک. هم جاهایی سنگدل و جاهایی گریان و نگران! و شبها هم مسجد فاطمی میخوابد. مسجد فاطمی دیگر کجاست؟
در این دورهمی، شخصیّت امیر آقایی که خالتورباز و رشوهگیر نشان داده شده از همه کمیکتر است با آن بازی ناامیدکننده. سکانسی که آقایی میخواهد پول را پس بگیرد از همه جالبتر است. پول را میگیرد و گلدانی را که شکسته پس میفرستد. این نگران مالِ مردم و حقالنّاس بودن هم نوبر بود در منطق پادرهوای فیلم.
دوربین این فیلم از همه تراژیکتر است. دوربین رویدستهای نماهای داخلی از همه ضایعتر است. صحنهای داخلی را به یاد بیاورید که دوربین در آن مثل فرفره بین دو شخصیت زن میچرخد. سردرگمی؟ نگرانی؟ یا نداشتن سرمایه برای اجارهی پایه دوربین؟ کدامیک؟ اگر فیلم را زمانبندی کنید، بیش از یک چهار فیلم، نماهای بستهای از شخصیّتها (از سینه به بالا) دارد که سه چهارم پرده را میپوشاند. خانم نیکی کریمی هرچهقدر دوربین را به شخصیّتها نزدیکتر بکارید، به این معنا نیست که شما توانستهاید بهتر شخصیتپردازی کنید.
ارتباط با ما:
این آدرس ایمیل توسط spambots حفاظت می شود. برای دیدن شما نیاز به جاوا اسکریپت دارید
مطالب مرتبط:
یادبازی بیمنطق با شبهای روشن